Pomimo ograniczeń i trudnej sytuacji związanej z pandemią, udało się nam 27 marca zorganizować dzień skupienia dla dziewczyn. W prawdzie odbyło się ono w znacznie pomniejszonym składzie i z bólem serca musiałyśmy odmówić zgłoszonym już wcześniej osobom, cieszymy się, że w ogóle była możliwość spotkania. 

W sobotę 20 marca nad ranem w Domu św. Elżbiety w Nysie zmarła nasza siostra M. Immaculata. Msza pogrzebowa miała miejsce w kaplicy klasztoru na ul. Słowiańskiej 23 marca o godz. 10:00, poprzedzona modlitwą różańcową. Po zakończonej Eucharystii miał miejsce pochówek na Cmentarzu Jerozolimskim w Nysie. Ceremoniom pogrzebowym przewodniczył o. Tyberiusz OFM.

"Wieczne odpoczywanie racz jej dać Panie,
a Światłość Wiekuista niechaj jej świeci"

Bogu niech będą dzięki, za to, że w tym trudnym czasie udało się nam wspólnymi siłami z ks. Andrzejem Flakiem, wikariuszem Parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie, zorganizować rekolekcje wielkopostne dla młodzieży. Z ograniczonymi możliwościami, w reżimie sanitarnym odbyły się one w sali św. Jadwigi przy Bazylice.

W dniach od 19 do 21 marca swój czas skupienia przeżywały najmłodsze siostry naszej Prowincji: s. M. Rafaela, s. M. Luiza, s. M. Teresa i s. M. Antonina. Odchodząc od codziennych zajęć i obowiązków, siostry juniorystki spotkały się w Domu Macierzystym, aby tam w ciszy i milczeniu pochylić się nad drogą swojego powołania i zasłuchać w Słowo Boga.

W czwartek 18 marca br.  odbyło się w naszym domu skupienie Wspólnoty Apostolskiej św. Elżbiety. Zachowując obowiązujące zasady reżimu sanitarnego zgromadziliśmy się w Kaplicy na konferencji, którą wygłosił dla nas o. Joachim Zok SVD. Ojciec w kontekście działalności Wspólnoty przypomniał nam, że musimy być miłosierni, że mamy hojnie rozdawać miłosierdzie potrzebującym. To jest naszą inwestycją w przyszłość, która zaowocuje w wieczności.

W minioną sobotę odbyło się w naszym klasztorze drugie skupienie z cyklu spotkań św. Piotra Apostoła z Jezusem. Tym razem podjęłyśmy refleksję nad fragmentem Ewangelii wg św. Łukasza (5, 1-11), który opisuje cudowny połów ryb na jeziorze Genezaret. W tym miesiącu mogło nas być już troszkę więcej, a skupienie poprowadził ks. Tomasz Gruca, wikariusz jednej z nyskich parafii.

Po bardzo ubogim w spotkania z młodymi ludźmi rokiem, od stycznia mieszcząc się w obostrzeniach, zaczęłyśmy na nowo spotykać się z młodzieżą. Ta bardzo ważna część naszej działalności i w ogóle życia, jest dla nas szansą świadczenia o miłości Boga do każdego z nas, pokazania piękna życia zakonnego. Dlatego cieszymy się na każde spotkanie, zarówno indywidualne jak i w większym gronie.

Święto Ofiarowania Pańskiego już od lat jest obchodzone w Kościele jako Dzień Życia Konsekrowanego. Wszyscy zakonnicy, siostry i bracia odnawiają tego dnia śluby zakonne. Każdego roku tradycyjnie świętowaliśmy ten dzień wspólnie, w gronie konsekrowanych diecezji opolskiej i diecezji gliwickiej. W tym roku niestety nie mogliśmy się spotkać. Każda wspólnota świętowała w swoim własnym gronie lub w parafii. 

1 lutego przed wieczornym różańcem, w wigilię Święta Ofiarowania Pańskiego, a tym samym Światowego Dnia Życia Konsekrowanego Kasandra, która jest z nami we wspólnocie od ponad 5 miesięcy, została przyjęta przez s. Prowincjalną Martę do postulatu kanonicznego Zgromadzenia. Naszej drogiej Postulantce życzymy wszelkich łask i błogosławieństwa, by pięknie mogła rozwijać w sobie dar powołania i kroczyć drogą naśladowania Chrystusa. 

Po rocznej przerwie udało nam się 23 stycznia zorganizować jednodniowe skupienie dla dziewczyn. Ze względu na ograniczenia mogło to być tylko 5 osób, ale dla tych, którzy chcieli być z nami, a nie mogli transmitowaliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia i Adorację Najświętszego Sakramentu. Skupienie odbyło się pod hasłem: "Spotkanie nad jeziorem".

Dziękując za wszelkie okazane dobro, otwartość i życzliwość, których doświadczyłyśmy w minionym roku, życzymy wszystkim wielu łask i Bożego błogosławieństwa w Nowym 2021 Roku.

Trwając w oktawie Narodzenia Pańskiego, dziś w Święto Świętej Rodziny z Nazaretu, życzmy sobie nawzajem, abyśmy w centrum naszego życia zawsze stawiali Jezusa Chrystusa, jak to czynili Maryja i Józef. Niech ta Maleńka Miłość, która narodziła się w Betlejem wypełni nasze serca i pomoże nam uwierzyć, że On choć maleńki jest większy i mocniejszy od naszych lęków, słabości, grzechów i mroków.

W tym roku inaczej... wiele naszych planów pokrzyżowała epidemia, także i te związane z tradycyjną już wieczerzą wigilijną dla ubogich, samotnych i potrzebujących. Aby jednak w tak ważnym czasie świątecznym nie zostali oni bez jakiejkolwiek pomocy, wraz ze Wspólnotą Apostolską św. Elżbiety przygotowaliśmy paczki żywnościowe z tradycyjnymi potrawami wigilijnymi, które zostały rozdane w dzień Wigilii Bożego Narodzenia.

Słów brakuje, aby wyrazić radość i wdzięczność z jaką przeżywałyśmy jubileusz setnej rocznicy powstania Prowincji Nyskiej. W obliczu wszystkich ograniczeń związanych z pandemią, uroczystość musiała odbyć się bez udziału sióstr spoza wspólnoty Domu Macierzystego i bez gości. Nie chciałyśmy jednak rezygnować z świętowania, wszak okazja niezwykła, zapraszająca do wdzięcznego spojrzenia wstecz i wspomnienia tych, które przez cały wiek służyły i tworzyły naszą Prowincję.

17 listopada Kościół wspomina św. Elżbietę Węgierską. W ten dzień elżbietanki na całym świecie obchodzą swoje Święto Patronalne. W wielu wspólnotach tradycją już się stało pieczenie bułek świętej Elżbiety i rozdawanie ich ubogim. Nie zapominając o tradycji, choć tym razem nie mogliśmy robić tego z młodzieżą, upiekłyśmy bułki, które zostały rozdane uczestnikom Wieczoru Światła oraz naszym ubogim. 

Z okazji Dnia Ubogich, który w Polsce obchodziliśmy w niedzielę, 15 listopada, TYP 3 Opole emitował odcinek programu "Oblicza Wiary", który został nakręcony w naszym klasztorze. A w nim m. in. w jaki sposób nasze Zgromadzenie troszczy się o ubogich, nie tylko w ten jeden dzień, ale przez cały rok. Zachęcamy do obejrzenia. 

https://opole.tvp.pl/50807527/oblicza-wiary-15-listopada-2020-zobacz-program?fbclid=IwAR3-6oOu58BkSfWa3G4hBLvT9DEfliw60jK3JAVbwd_F-xybcB7OgL2K86I

Tradycyjnie już od beatyfikacji Marii Luizy Merkert, w Nysie co roku 14 listopada odbywała się Procesja Światła, poświęcona jej czci i pamięci. W tym roku ze względu na obostrzenia, procesja nie mogła się odbyć, jednak wraz z Parafią Bazyliki postanowiliśmy zorganizować inną jej formę, by uczcić naszą Śląską Samarytankę. Wieczór Światła, który odbył się pod hasłem: "Jak dalej kochać?" rozpoczął się nabożeństwem z odczytaniem próśb i podziękowań za łaski otrzymane za przyczyną bł. Marii Luizy, następnie miała miejsce uroczysta Eucharystia, a po niej Godzina świadectw. Oto relacje:

Dziękujemy za relację z tego wydarzenia Opolskiemu Gościowi Niedzielnemu, którą można przeczytać tutaj.

A także Radiu Doxa, którego relacja jest dostępna tutaj.

1 listopada - Uroczystość Wszystkich Świętych, a więc tych wszystkich, którzy znaleźli się już w gronie zbawionych w niebie. Wpatrując się w naszych Świętych Orędowników żyjmy tak pięknie, byśmy kiedyś mogli wszyscy spotkać się w niebie. Pamiętajmy, że świętość to nie tylko przywilej niektórych, ale powołanie każdego z nas! Życzymy więc sobie i Wam Kochani - świętości, która nie wymaga wielkich i spektakularnych czynów, ale którą można osiągnąć wypełniając wiernie z miłością swe codzienne obowiązki, niosąc cierpliwie krzyż cierpienia i dostrzegając w drugim człowieku Chrystusa. Zacznijmy już dziś walczyć w swym życiu o niebo, o świętość. Bóg marzy o tym, by mieć nas obok siebie na wieczność.

Dziś wieczorem w Nyskiej Bazylice, przy różnych odgłosach i hałasie klaksonów dobiegających z ulicy, miało miejsce nabożeństwo ekspijacyjne za popełnione zło. Przepraszaliśmy za profanacje, deptanie tego co święte, bluźnierstwa i znieważanie Boga. Prosiliśmy o miłosierdzie. Na koniec, przed Krzyżem, znakiem naszej wiary, bez którego Polska nie byłaby Polską, a Polak Polakiem, wyznaliśmy wiarę w Chrystusa i prosiliśmy o przebaczenie. Róbmy dalej swoje: świat, Polska, Kościół i drugi człowiek potrzebują naszej modlitwy.

W pierwszą sobotę miesiąca października udałyśmy się na naszą ślubowaną pielgrzymkę do Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w lasku. Od pokoleń, co roku przybywamy do naszej Matki dziękując za zatwierdzenie Kościelne naszego Zgromadzenia, dar beatyfikacji bł. Marii Luizy Merkert i prosimy, by wypraszała nam u Boga dalsze błogosławieństwo, nowe powołania i rychłą kanonizaję bł. Marii Luizy.

Dziś, 30 września mija 13 lat od momentu wyniesienia na ołtarze bł. Marii Luizy Merkert, Współzałożycielki naszego Zgromadzenia. Niech Kochana Matka wszystkich wstawia się u Boga za nami i wyprasza potrzebne łaski dla swoich wiernych czcicieli. Módlmy się też o cud za jej wstawiennictwem i jej rychłą kanonizację. 

Dziś elżbietanki na całym świecie wyśpiewują radosne Te Deum za 178 lat istnienia naszego Zgromadzenia. Wszystko zaczęło się w Nysie, przed małym ołtarzykiem, na którym znajdował się obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Tam cztery młode dziewczyny, zapalone miłością Boga i człowieka, poświęciły swe życie i posługę Sercu Jezusowemu i od tego czasu w duchu miłości miłosiernej pełnimy swoją misję w Kościele. Oby nasza rodzina zakonna z Bożym błogosławieństwem i wsparciem bł. Marii Luizy Merkert nadal mogła się rozwijać duchowo i liczebnie. 

W dniach od 18 do 20 września w naszej Prowincji miało miejsce pierwsze spotkanie sióstr, które złożyły już śluby wieczyste, ale nie minęło jeszcze od tego czasu 10 lat. Spotkanie, które miało miejsce w Domu św. Elżbiety przy ulicy Słowiańskiej w Nysie, zorganizowała dla nas s. Przełożona Hiacynta, która jest również odpowiedzialna za formację permanentną. 

W poniedziałek, 14 września siostry z trzech elżbietańskich wspólnot spotkały się w lasku w Prudniku, gdzie znajduje się sanktuarium św. Józefa. Święty Józef jest szczególnym patronem naszego Zgromadzenia i bieżący rok formacji ustawicznej jest poświęcony właśnie jemu: "Święty Józef - człowiek wiary i czynu, przykładem życia w ukryciu, milczeniu i prostocie".

W niedzielę 13 września, tydzień po złożeniu Profesji Wieczystej s. M. Bernadetta świętowała zaślubiny w swojej rodzinnej Parafii w Wierzchu. Tam też zostałyśmy zaproszone przez Księdza Proboszcza Józefa, aby towarzyszyć naszej siostrze w tym tak pięknym wydarzeniu.