W ostatni weekend sierpnia skupieniem junioratu rozpoczęłyśmy kolejny rok formacyjny. Poprowadził je dla nas ks. Jerzy Niedzielski i wspólnie pochyliliśmy się nad tematem oblubieńczości. W czasie naszego spotkania nie zabrakło czasu na modlitwę, pracę formacyjną, dzielenie się własnym doświadczeniem, rekreację i radość z bycia razem. Kolejny rok naszej formacji zawierzamy Bożej Opatrzności i prosimy Ducha Świętego o Jego nieustanną asystencję. 

26 sierpnia, w uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej nasza wspólnota powiększyła się o nowe powołanie. Siostra Prowincjalna przyjęła do postulatu Kasandrę Krzuś z Parafii św. Piusa X i św. Marii Goretti w Blachowni. Z wielką radością i wdzięcznością przywitałyśmy Postulantkę w naszej rodzinie zakonnej równocześnie życząc jej łaski wytrwania w powołaniu. Naszą Postulantkę i jej rodzinę polecamy modlitwie, jak również sprawę nowych powołań do służby w Kościele.

W piątek 7 sierpnia, podczas trwających rekolekcji zakonnych, dwie nasze siostry juniorystki odnowiły swoje śluby zakonne: s. M. Rafaela na ostatnie dwa lata przed profesją wieczystą oraz s. M. Antonina na pierwsze dwa lata. Życzymy Kochanym Siostrom wierności na drodze powołania oraz nieustannego zachwytu miłością Boga, który wzywa do kroczenia za Nim. 

29 lipca w kalendarzu liturgicznym obchodzimy wspomnienie św. Marty, jednej z przyjaciół Jezusa, która przyjęła Go w gościnę do swojego domu w Betanii, gdzie mieszkała wraz ze swoją siostrą Marią i bratem Łazarzem. Dla naszej wspólnoty zakonnej jest to dzień bardzo uroczysty, gdyż świętujemy imieniny naszej Siostry Prowincjalnej Marty. 

W sobotę 11 lipca obchodziliśmy w naszej wspólnocie jubileusz 65. lecia życia zakonnego s. M. Ludwiki i jubileusz 50. lecia życia zakonnego s. M. Klaudii. W kameralnym gronie świętowaliśmy te piękne rocznice i dziękowaliśmy dobremu Bogu za dar powołania naszych Sióstr Jubilatek, a także piękne lata wiernego życia w ślubach zakonnych. 

Pan Bóg przemawia do nas w różny sposób. Nie raz głos ten brzmi bardzo cicho w sercu człowieka. Pewne jest jednak, że On nieustannie do nas mówi. I tak jak przez wieki, tak również i dzisiaj wzywa młodych ludzi, aby poszli za Nim. Usłyszenie tego wołania nie jest rzeczą łatwą i wymaga wielkiej odwagi. Na pewno potrzeba wiele czasu, aby rozeznać, czy ten głos w moim sercu, to głos Pana Boga. W minionym tygodniu, 10 lipca Pan Bóg pobłogosławił naszej wspólnocie darem nowej aspirantki, Zuzanny. Pochodzi ona z Parafii św. Mikołaja w Krapkowicach. 

Wczoraj obchodziliśmy w Kościele uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, powszechnie znaną jako Boże Ciało. W wielu miejscach z powodu panującej epidemii procesje z Najświętszym Sakramentem do czterech ołtarzy się nie odbyły lub miały inny, zmieniony charakter. W Nysie procesja w sposób tradycyjny odbyła się jedynie w centrum, wyruszając na ulice miasta z Bazyliki mniejszej św. Agnieszki i św. Jakuba. W ten sposób wierni mogli oddać publiczną cześć Jezusowi Eucharystycznemu i wyznać wiarę w Niego.

Serce stanowi centrum osobowości. W języku biblijnym oznacza ono ośrodek myśli, uczuć, emocji, decyzji. Miesiąc czerwiec jest czasem, kiedy my chrześcijanie w sposób szczególny wpatrujemy się w Serce naszego Pana Jezusa Chrystusa. To Najświętsze Serce jest bowiem dla nas wzorem doskonałości. Zapraszamy więc w każdy kolejny dzień czerwca do wspólnego zatrzymania się nad tajemnicą Serca Jezusowego, by w Jego cieniu kształtować swoje własne serca.

Odcinek specjalny - podziękowania

W nadchodzącą niedzielę będziemy obchodzić Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W poniedziałek, wtorek i srodę przed tą uroczystością mają miejsce tzw. Dni Krzyżowe. Są to dni modlitwy błagalnej o urodzaje i zachowanie od klęsk żywiołowych. Do tego wołania dołączamy się i my wypraszając błogosławieństwo dla pracy rolników, dobrą pogodę i Bożą pomoc, by nikomu nie zabrakło codziennego chleba. W parafiach urządza się w te dni procesje w kierunku pól, do krzyży czy kapliczek przydrożnych, śpiewajac litanię do Wszystkich Świętych i suplikacje. My udajemy się do krzyża w naszych ogrodzie, w samym centrum Nysy. 

Kończą się już kwartalne dni modlitw o nowe powołania do służby w Kościele. Niech jednak nasza modlitwa trwa nadal! Potrzebuje jej Kościół, potrzebują jej młodzi rozeznający powołanie, potrzebują jej kapłani i osoby konsekrowane, potrzebujemy jej my! Dlatego bardzo o nią prosimy. Zapraszamy też do lektury świadectw powołania kilku naszych sióstr (dostępne w module po lewej stronie lub tutaj). 

Zapraszamy też do obejrzenia krótkiego filmiku - kilka słów o powołaniu 

"Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają" (J 10,14)
Wczorajszą Niedzielą Dobrego Pasterza rozpoczęliśmy tydzień modlitw o nowe powołania do służby Bożej. Niech więc kolejne dni będą czasem szczególnej modlitwy. Prośmy Boga za kapłanów i osoby konsekrowane, aby z radością i entuzjazmem nieśli światu Jego miłość oraz o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Niech nigdy nie zabraknie tych, którzy pójdą za Jezusem drogą służby i wyłącznej przynależności do Niego.

Słowo Boże ukształtowało naszą tożsamość jako Polaków i stanowiło światło w najtrudniejszych chwilach naszego narodowego życia. Także w obecnym czasie, kiedy jako społeczeństwo zmagamy się z pandemią o globalnym zasięgu, niesie ono siłę zmartwychwstałego Chrystusa i pociechę Ducha Świętego, motywuje do służby i do poświęcenia.  (ks. prof. Mirosław S. Wróbel)

Wielka Sobota jest dniem głębokiej i bardzo wymownej ciszy. Pan Jezus spoczywa w grobie... To w tym dniu tradycyjnie udawaliśmy się do kościoła poświęcić pokarmy na stół wielkanocny. W tym roku, nie wychodzimy z domu, ale  jak co roku przygotujmy koszyki. Proponujemy jak dobrze przeżyć Wielką Sobotę w domu.

Transmisja czuwania przy Bożym Grobie: 
20:30 - różaniec o oddalenie epidemi koronawirusa
następnie do 21:30 - adoracja w ciszy

Zapraszamy do wspólnego trwania przed Panem!

 https://www.facebook.com/elzbietanki.nysa/videos/930151437441642/?app=fbl

Wielki Piątek jest dniem śmierci Jezusa Chrystusa. Liturgia tego dnia składa się z trzech części: Liturgia Słowa, Adoracja Krzyża i Komunia Święta. Nie uczestnicząc w Liturgii Wielkiego Piątku w naszych parafiach, warto łączyć się duchowo z Kościołem i wraz z Nim przeżywać te wielkie tajemnice naszej wiary. Jak w poprzednich dniach, również teraz przedstawiamy propozycję przeżycia tego dnia w swoim domu. 

Wieczorem w Wielki Czwartek rozpoczynamy świętowanie Triduum paschalnego. W dzień ten wspominamy ustanowienie sakramentu Eucharystii i kapłaństwa. Pan Jezus zaprasza nas do tego, byśmy zasiedli z Nim do stołu, choć w tym roku nie w kościele, gdzie jak podczas Ostatniej Wieczerzy łamie dla nas chleb, który przemienił w Swoje Ciało. W tym roku przed nami wielkie wyzwanie, by duchowo przeżywać wydarzenia paschalne z całym Kościołem, bo przecież się odbędą. Na pewno dla wielu osób to będzie trudny czas, ale dla wielu to mogą być najpiękniej, najgłębiej duchowo przeżyte Święta. Zaprośmy więc Jezusa do naszych domów i tam wraz z Nim i naszymi bliskimi zasiądźmy do stołu, słuchajmy Słowa Bożego, trwajmy na modlitwie. Jak świętować Wielki Czwartek w domu? Oto jedna z wielu możliwości. 

Niedziela Palmowa rozpoczyna najważniejszy tydzień dla wszystkich chrześcijan. Pomimo czasu pandemii i koniecznych ograniczeń związanych z uczestnictwem w liturgii Wielkiego Tygodnia, to mogą być dla nas jedne z najpiękniejszych i najgłębiej duchowo przeżytych dni paschalnych. Warto dobrze się do nich przygotować i jak najlepiej je przeżyć.

Wobec zaistniałej na świecie sytuacji pandemii i wszelkich ograniczeń z tego wynikających, wielu z nas w czasie Wielkiego Tygodnia nie będzie mogło przystąpić do Sakramentu Pokuty. Warto jednak mino to zatroszczyć się o zdrowie swojego ducha. Kościół wskazuje wzbudzenie żalu doskonałego jako sposób uzyskania odpuszczenia grzechów powszednich i śmiertelnych w sytuacji niemożności wyspowiadania się. Musi jednak zawierać mocne postanowienie spowiedzi, gdy tylko będzie to możliwe.

Kiedy nasze Zgromadzenie ponad 177 lat temu stawiało swoje pierwsze kroki, tutaj w Nysie, siostry nie zważając na wszelkie przeciwności, nie bojąc się o swoje własne życie, ofiarnie służyły ludziom samotnym, chorym i potrzebującym, pomimo panującej wówczas na naszych ziemiach epidemii tyfusu. Dzisiaj też, w czasie szerzącej się pandemii koronawirusa, nie zostajemy obojętne na potrzeby drugiego człowieka i chcemy równie ofiarnie służyć.

W tym naszym świecie, który kochasz bardziej niż my, ruszyliśmy naprzód na pełnych obrotach, czując się silnymi i zdolnymi do wszystkiego. Chciwi zysku, daliśmy się pochłonąć rzeczom i oszołomić pośpiechem. Nie zatrzymaliśmy się wobec Twoich wezwań, nie obudziliśmy się w obliczu wojen i planetarnych niesprawiedliwości, nie słuchaliśmy wołania ubogich i naszej poważnie chorej planety. Nadal byliśmy niewzruszeni, myśląc, że zawsze będziemy zdrowi w chorym świecie. Teraz, gdy jesteśmy na wzburzonym morzu, błagamy Cię: „Zbudź się, Panie!”. (Papież Franciszek)

Wczoraj o godz. 18:00 na Palacu św. Piotra Papież Franciszek modlił się o oddalenie pandemii koronawirusa. Skierował też do wszystkich ludzi całego świata mocne słowa, których treść publikujemy poniżej. Na zakończenie adoracji Najświętszego Sakramentu Papież udzielił błogosławieństwa Urbi et Orbi, z którym związana jest możliwość otrzymania odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami.