Dziś elżbietanki na całym świecie wyśpiewują radosne Te Deum za 178 lat istnienia naszego Zgromadzenia. Wszystko zaczęło się w Nysie, przed małym ołtarzykiem, na którym znajdował się obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa. Tam cztery młode dziewczyny, zapalone miłością Boga i człowieka, poświęciły swe życie i posługę Sercu Jezusowemu i od tego czasu w duchu miłości miłosiernej pełnimy swoją misję w Kościele. Oby nasza rodzina zakonna z Bożym błogosławieństwem i wsparciem bł. Marii Luizy Merkert nadal mogła się rozwijać duchowo i liczebnie.
W dniach od 18 do 20 września w naszej Prowincji miało miejsce pierwsze spotkanie sióstr, które złożyły już śluby wieczyste, ale nie minęło jeszcze od tego czasu 10 lat. Spotkanie, które miało miejsce w Domu św. Elżbiety przy ulicy Słowiańskiej w Nysie, zorganizowała dla nas s. Przełożona Hiacynta, która jest również odpowiedzialna za formację permanentną. 
W poniedziałek, 14 września siostry z trzech elżbietańskich wspólnot spotkały się w lasku w Prudniku, gdzie znajduje się sanktuarium św. Józefa. Święty Józef jest szczególnym patronem naszego Zgromadzenia i bieżący rok formacji ustawicznej jest poświęcony właśnie jemu: "Święty Józef - człowiek wiary i czynu, przykładem życia w ukryciu, milczeniu i prostocie".
W niedzielę 13 września, tydzień po złożeniu Profesji Wieczystej s. M. Bernadetta świętowała zaślubiny w swojej rodzinnej Parafii w Wierzchu. Tam też zostałyśmy zaproszone przez Księdza Proboszcza Józefa, aby towarzyszyć naszej siostrze w tym tak pięknym wydarzeniu. 
5 września, po wcześniejszym przygotowaniu, kończąc czas formacji juniorackiej, s. M. Bernadetta złożyła Profesję Wieczystą w naszym Zgromadzeniu. Ślub czystości Bogu poświęconej, ubóstwa i posłuszeństwa złożyła Bogu Wszechmogącemu na ręce Przełożonej Prowincji s. M. Marty Remiorz, podczas uroczystej Eucharystii, której przewodniczył biskup pomocniczy diecezji opolskiej - ks. bp Rudolf Pierskała. 
W ostatni weekend sierpnia skupieniem junioratu rozpoczęłyśmy kolejny rok formacyjny. Poprowadził je dla nas ks. Jerzy Niedzielski i wspólnie pochyliliśmy się nad tematem oblubieńczości. W czasie naszego spotkania nie zabrakło czasu na modlitwę, pracę formacyjną, dzielenie się własnym doświadczeniem, rekreację i radość z bycia razem. Kolejny rok naszej formacji zawierzamy Bożej Opatrzności i prosimy Ducha Świętego o Jego nieustanną asystencję. 
26 sierpnia, w uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej nasza wspólnota powiększyła się o nowe powołanie. Siostra Prowincjalna przyjęła do postulatu Kasandrę Krzuś z Parafii św. Piusa X i św. Marii Goretti w Blachowni. Z wielką radością i wdzięcznością przywitałyśmy Postulantkę w naszej rodzinie zakonnej równocześnie życząc jej łaski wytrwania w powołaniu. Naszą Postulantkę i jej rodzinę polecamy modlitwie, jak również sprawę nowych powołań do służby w Kościele.
W piątek 7 sierpnia, podczas trwających rekolekcji zakonnych, dwie nasze siostry juniorystki odnowiły swoje śluby zakonne: s. M. Rafaela na ostatnie dwa lata przed profesją wieczystą oraz s. M. Antonina na pierwsze dwa lata. Życzymy Kochanym Siostrom wierności na drodze powołania oraz nieustannego zachwytu miłością Boga, który wzywa do kroczenia za Nim. 
29 lipca w kalendarzu liturgicznym obchodzimy wspomnienie św. Marty, jednej z przyjaciół Jezusa, która przyjęła Go w gościnę do swojego domu w Betanii, gdzie mieszkała wraz ze swoją siostrą Marią i bratem Łazarzem. Dla naszej wspólnoty zakonnej jest to dzień bardzo uroczysty, gdyż świętujemy imieniny naszej Siostry Prowincjalnej Marty. 
W sobotę 11 lipca obchodziliśmy w naszej wspólnocie jubileusz 65. lecia życia zakonnego s. M. Ludwiki i jubileusz 50. lecia życia zakonnego s. M. Klaudii. W kameralnym gronie świętowaliśmy te piękne rocznice i dziękowaliśmy dobremu Bogu za dar powołania naszych Sióstr Jubilatek, a także piękne lata wiernego życia w ślubach zakonnych. 
Pan Bóg przemawia do nas w różny sposób. Nie raz głos ten brzmi bardzo cicho w sercu człowieka. Pewne jest jednak, że On nieustannie do nas mówi. I tak jak przez wieki, tak również i dzisiaj wzywa młodych ludzi, aby poszli za Nim. Usłyszenie tego wołania nie jest rzeczą łatwą i wymaga wielkiej odwagi. Na pewno potrzeba wiele czasu, aby rozeznać, czy ten głos w moim sercu, to głos Pana Boga. W minionym tygodniu, 10 lipca Pan Bóg pobłogosławił naszej wspólnocie darem nowej aspirantki, Zuzanny. Pochodzi ona z Parafii św. Mikołaja w Krapkowicach. 
Wczoraj obchodziliśmy w Kościele uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, powszechnie znaną jako Boże Ciało. W wielu miejscach z powodu panującej epidemii procesje z Najświętszym Sakramentem do czterech ołtarzy się nie odbyły lub miały inny, zmieniony charakter. W Nysie procesja w sposób tradycyjny odbyła się jedynie w centrum, wyruszając na ulice miasta z Bazyliki mniejszej św. Agnieszki i św. Jakuba. W ten sposób wierni mogli oddać publiczną cześć Jezusowi Eucharystycznemu i wyznać wiarę w Niego.
W nadchodzącą niedzielę będziemy obchodzić Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W poniedziałek, wtorek i srodę przed tą uroczystością mają miejsce tzw. Dni Krzyżowe. Są to dni modlitwy błagalnej o urodzaje i zachowanie od klęsk żywiołowych. Do tego wołania dołączamy się i my wypraszając błogosławieństwo dla pracy rolników, dobrą pogodę i Bożą pomoc, by nikomu nie zabrakło codziennego chleba. W parafiach urządza się w te dni procesje w kierunku pól, do krzyży czy kapliczek przydrożnych, śpiewajac litanię do Wszystkich Świętych i suplikacje. My udajemy się do krzyża w naszych ogrodzie, w samym centrum Nysy. 
Kończą się już kwartalne dni modlitw o nowe powołania do służby w Kościele. Niech jednak nasza modlitwa trwa nadal! Potrzebuje jej Kościół, potrzebują jej młodzi rozeznający powołanie, potrzebują jej kapłani i osoby konsekrowane, potrzebujemy jej my! Dlatego bardzo o nią prosimy. Zapraszamy też do lektury świadectw powołania kilku naszych sióstr (dostępne w module po lewej stronie lub 
"Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają" (J 10,14)
Słowo Boże ukształtowało naszą tożsamość jako Polaków i stanowiło światło w najtrudniejszych chwilach naszego narodowego życia. Także w obecnym czasie, kiedy jako społeczeństwo zmagamy się z pandemią o globalnym zasięgu, niesie ono siłę zmartwychwstałego Chrystusa i pociechę Ducha Świętego, motywuje do służby i do poświęcenia. (ks. prof. Mirosław S. Wróbel)
Wielka Sobota jest dniem głębokiej i bardzo wymownej ciszy. Pan Jezus spoczywa w grobie... To w tym dniu tradycyjnie udawaliśmy się do kościoła poświęcić pokarmy na stół wielkanocny. W tym roku, nie wychodzimy z domu, ale jak co roku przygotujmy koszyki. Proponujemy jak dobrze przeżyć Wielką Sobotę w domu.
Transmisja czuwania przy Bożym Grobie: 
Wielki Piątek jest dniem śmierci Jezusa Chrystusa. Liturgia tego dnia składa się z trzech części: Liturgia Słowa, Adoracja Krzyża i Komunia Święta. Nie uczestnicząc w Liturgii Wielkiego Piątku w naszych parafiach, warto łączyć się duchowo z Kościołem i wraz z Nim przeżywać te wielkie tajemnice naszej wiary. Jak w poprzednich dniach, również teraz przedstawiamy propozycję przeżycia tego dnia w swoim domu. 
Wieczorem w Wielki Czwartek rozpoczynamy świętowanie Triduum paschalnego. W dzień ten wspominamy ustanowienie sakramentu Eucharystii i kapłaństwa. Pan Jezus zaprasza nas do tego, byśmy zasiedli z Nim do stołu, choć w tym roku nie w kościele, gdzie jak podczas Ostatniej Wieczerzy łamie dla nas chleb, który przemienił w Swoje Ciało. W tym roku przed nami wielkie wyzwanie, by duchowo przeżywać wydarzenia paschalne z całym Kościołem, bo przecież się odbędą. Na pewno dla wielu osób to będzie trudny czas, ale dla wielu to mogą być najpiękniej, najgłębiej duchowo przeżyte Święta. Zaprośmy więc Jezusa do naszych domów i tam wraz z Nim i naszymi bliskimi zasiądźmy do stołu, słuchajmy Słowa Bożego, trwajmy na modlitwie. Jak świętować Wielki Czwartek w domu? Oto jedna z wielu możliwości. 
Niedziela Palmowa rozpoczyna najważniejszy tydzień dla wszystkich chrześcijan. Pomimo czasu pandemii i koniecznych ograniczeń związanych z uczestnictwem w liturgii Wielkiego Tygodnia, to mogą być dla nas jedne z najpiękniejszych i najgłębiej duchowo przeżytych dni paschalnych. Warto dobrze się do nich przygotować i jak najlepiej je przeżyć.
Wobec zaistniałej na świecie sytuacji pandemii i wszelkich ograniczeń z tego wynikających, wielu z nas w czasie Wielkiego Tygodnia nie będzie mogło przystąpić do Sakramentu Pokuty. Warto jednak mino to zatroszczyć się o zdrowie swojego ducha. Kościół wskazuje wzbudzenie żalu doskonałego jako sposób uzyskania odpuszczenia grzechów powszednich i śmiertelnych w sytuacji niemożności wyspowiadania się. Musi jednak zawierać mocne postanowienie spowiedzi, gdy tylko będzie to możliwe.
Kiedy nasze Zgromadzenie ponad 177 lat temu stawiało swoje pierwsze kroki, tutaj w Nysie, siostry nie zważając na wszelkie przeciwności, nie bojąc się o swoje własne życie, ofiarnie służyły ludziom samotnym, chorym i potrzebującym, pomimo panującej wówczas na naszych ziemiach epidemii tyfusu. Dzisiaj też, w czasie szerzącej się pandemii koronawirusa, nie zostajemy obojętne na potrzeby drugiego człowieka i chcemy równie ofiarnie służyć.