Modlitwa za żywych i umarłych jest wypełnieniem przykazania miłości bliźniego. Świadcząc modlitewną posługę miłosierdzia wyznajemy, że nasze życie leży w rękach Boga i Jego Opatrzności, która dotyczy zarówno doczesności jak i wieczności.
Jezus powołując Apostołów dał im dwa zadania: aby z Nim byli i aby głosili Ewangelię. Bycie z Jezusem jest pierwszym zadaniem Jego uczniów. To bliskość z Bogiem pozwala nam czerpać siły do życia apostolskiego, ale również pomnaża w nas miłość ku ludziom, do których nas posyła. Nasze Założycielki od początku swej działalności otaczały modlitwą biednych chorych. Ożywione ich przykładem widzimy w tym i nasze zadanie, aby przez modlitwę i ofiary wypraszać żyjącym potrzebne łaski, a zmarłym życie wieczne.
Każdego dnia, gdy siostry naszego Zgromadzenia spotykają się w kaplicach klasztornych, rozbrzmiewa głośno ufne wołanie do naszego Pana w potrzebach Kościoła i świata. Siostry w swoich modlitwach pamiętają o tych, którzy powierzają się naszej pamięci, których spotkały na drodze powołania, o tych, którym służymy, o tych, którzy odeszli już z tego świata.
„Nasze powołanie znajduje swój najgłębszy wyraz
w miłosnym spotkaniu z Bogiem Trójosobowym w modlitwie.
Dlatego też modlitwa stanowi centrum naszego życia zakonnego”
( Kon.40)