Kiedy Chrystus mówi: „Byłem nagi, a przyodzialiście Mnie” wskazuje, że to On sam przychodzi do nas w obdartych spodniach i dziurawej koszuli mając nadzieję, że spotka się z naszą wrażliwością i otwartym sercem.
Błogosławiona Maria Luiza mocno uczulała siostry, aby z miłością i szacunkiem traktowały każdego, kto przyjdzie do furty naszego domu, aby prosić o pomoc. Mówiła: „wstydzić byśmy się musiały, gdyby Zbawiciel stanął przed nami w starym ubraniu lub koszuli, którą od nas otrzymał. Biada nam wówczas w dzień sądu”. Pomne na te słowa, staramy się widzieć w każdym człowieku Chrystusa i Jemu służyć, zaradzając w granicach naszych możliwości, potrzebom tych, którzy do nas przychodzą.
Uczynek miłosierdzia „nagich przyodziać” odnosi się przede wszystkim do tych, którym w sposób fizyczny brakuje odzienia. To ich powinniśmy przyodziać. W dzisiejszym świecie problem odzienia zdaje się nie być szczególnie dużym. Ale zastanowić się można, co jeszcze kryje się za określeniem „nagi”. Szata mówi o człowieku. Niektórzy próbują wraz z nią odrzeć człowieka z jego godności, człowieczeństwa. Bywają tacy, którzy sami poprzez taki, a nie inny strój depczą swą wartość. Można też nosić ubranie, ale być naprawdę nagim - pozbawionym poczucia wstydu, własnej wartości, odartym z piękna. To problem wieloaspektowy.
Realizując wskazanie Chrystusa, by przyodziewać nagich, nasze siostry wraz ze Wspólnotą Apostolską św. Elżbiety prowadzą w Domu Macierzystym naszego Zgromadzenia Świetlicę Środowiskową dla dzieci z rodzin dysfunkcyjnych. Świetlica działa w każdy weekend i dzieci otrzymują na niej szeroko rozumianą pomoc. Ta związana z odzieniem, to tylko jeden z jej elementów. Dzieci w trzech grupach wiekowych uczestniczą w zajęciach tanecznych, katechezach przygotowanych przez siostry, spotkaniach z panią psycholog, panem logopedą oraz w programach edukacyjnych z zaproszonymi gośćmi (np. policja, straż pożarna), korzystają z pomocy emerytowanych nauczycielek i wolontariuszy, otrzymują również wyżywienie, pomoc w zakresie artykułów szkolnych i innych rzeczy materialnych.
Choć każda z tych rzeczy, które dzieci otrzymują jest ważna, czasami niezbędna, to o wiele ważniejsze i cenniejsze jest ciepło i miłość, którymi staramy się „odziać” każde dziecko.